Η ΦΥΓΗ
Το βλέμμα μου δραπετεύει. Μαζί και η ψυχή μου. Κάνει μια βόλτα στο άπειρο της φύσης. Μπλέκετε με το γαλάζιο του ουρανού αγγίζει το πράσινο των δένδρων και ακολούθως γίνετε ένα με τη γη. Ένα ταξίδι αλλιώτικο, μαγευτικό, φανταστικό. Και όταν το ταξίδι τελειώσει, επιστρέφει το βλέμμα χωρίς την ψυχή μου. Τι να την κράτησε μακριά μου άραγε?
polles fores theloume apla na ksefigoume. isos den mporoume tin kathimerinotita, isos den mporoume tous anthropous, isos merikes fores den antexoume ton eauto mas...
ΑπάντησηΔιαγραφήapla theloume na ksefigoume
mporei emeis na to vlepoume diskolo...
i psixi mas omos mporei, prospathei kai sto telos ta katafernei...
ta isws monaxikotita ine polla. tou kathe anthropou me vasi ta prosopika tou viwmata
ΑπάντησηΔιαγραφή